کرامت

آورده اند که در مجلس خرقانی سخن از «کرامت» می‌رفت 
و هر یک از حاضران چیزی می‌گفت. 
شیخ گفت: کرامت چیزی جز «خدمت خلق» نیست. 
چنان که دو برادر بودند و مادر پیری داشتند
یکی از آن دو پیوسته خدمت مادر می‌کرد 
و آن دیگر به عبادت خدا مشغول بود.
یک شب برادر عابد را در سجده، خواب ربود.
آوازی شنید که برادر تو را بیامرزیدند و تو را هم به او بخشیدند.
گفت: من سالها پرستش خدا کرده ام 
و برادرم همیشه به خدمت مادر مشغول بوده است، 
روا نیست که او را بر من رجحان نهند و مرا به او بخشند. 
ندا آمد، آنچه تو کرده‌ای خدا از آن بی‌نیاز است 
و آنچه برادرت می کند، مادر بدان محتاج.

شیخ ابوالحسن خرقانی