*******

امید

کودکان دوردست ها را همیشه بهتر می بینند چون امیدشان به زندگی بیشتر از ماست 

ای یکی هم یکی از دوستام امروز فرستاد نمی دونم نویسنده اش کیه ولی جالب گفته: 

هر وقت توی زندگی به یه در بزرگ رسیدی که روش یه قفل بزرگ بود نترس و نا امید نشو!!! چون اگه قرار بود باز نشه جاش یه دیوار میذاشتن

دنبال خدا نگرد!

به دنبال خدا نگرد خدا در بیابان های خالی از انسان نیست  

خدا در جاده های تنهای بی انتها نیست 

 به دنبالش نگرد 

خدا در نگاه منتظر کسی است که به دنبال خبری از  

 توست 

خدا در قلبی است که برای تو می تپد  

خدا در لبخندی است که با نگاه مهربان تو جانی 

 دوباره می گیرد 

خدا آن جاست 

در جمع عزیزترین هایت 

خدا در دستی است که به یاری می گیری 

در قلبی است که شاد می کنی 

در لبخندی است که به لب می نشانی 

خدا در بتکده و مسجد نیست 

گشتنت زمان را هدر می دهد 

خدا در عطر خوش نان است 

خدا در جشن و سروری است که به پا می کنی 

خدا را در کوچه پس کوچه های درویشی و دور از  

انسان ها جست و جو مکن 

خدا آن جا نیست 

او جایی است که همه شادندو جایی است که قلب  

 شکسته ای نمانده  

در نگاه پرافتخار مادری است به فرزندش 

در نگاه عاشقانه زنی است به همسرش 

باید از فرصت های کوتاه، زندگی جاودانگی را جست 

زندگی چالشی بزرگ است 

مخاطره ای عظیم 

فرصت یکه و یکتای زندگی رانباید صرف چیزهای کم  

 بها کرد  

چیزهای اندک که مرگ آن ها را از ما می گیرد  

زندگی را باید صرف اموری کرد که مرگ نمی تواندآن   

 ها را از ما بگیرد  

زندگی کاروان سرایی است که شب هنگام در آن  

 اتراق می کنیم  

و سپیده دمان از آن بیرون می رویم 

فقط چیزهایی اهمیت دارندچیزهایی که وقت کوچ ما  

 از خانه بدن با ما همراه باشند 

همچون معرفت بر الله و به خود آیی 

خداوند زندگی را به ما نبخشیده است تا از آن روی 

 برگردانیم  

 سرانجام خداوند از من و تو خواهد پرسید: آیا  

«زندگی» را «زندگی کرده ای»؟  

 اسم نویسنده و نمی دونم ولی زیبا گفته.