معنا و هدف زندگی

گفت وقتی مردن را می آموزی زندگی کردن را یاد می گیری. تو موج نیستی بلکه قسمتی از دریا هستی .پرسیدم: یعنی شما از پیر شدن نمی ترسی؟گفت من پیری را به آغوش میکشم خیلی ساده ست، وقتی رشد میکنی و بزرگ میشوی مطالب بیشتری می آموزی. اگر قرار بود در بیست و دو سالگی باقی می ماندی، عقلت هم به همان اندازه باقی می ماند. پیر شدن صرفا زوال و تحلیل رفتن نیست. رشد هم هست. چیزی بیشتر از نزدیک شدن به مرگ است. همه اش جنبه منفی نیست. جنبه ی مثبت هم دارد. می فهمی که باید بمیری و با این علم و اطلاع، بهتر زندگی میکنی. " گفتم: بله، اما اگر پیر شدن تا این اندازه ارزشمند است چرا مردم آه می کشند و می گویند " اگر می توانستم روزی دوباره جوان شوم." کسی را ندیدم که بگوید "کاش شصت و پنج ساله بودم" لبخندی زد و گفت."می دانی این نشانه چیست؟ زندگی ناموفق. زندگی به دور از معنا. زیرا اگر به معنا برسی، دیگر دلت نمی خواهد که به عقب باز گردی. می خواهی به جلو بروی، می خواهی بیشتر ببینی، کارهای بیشتری بکنی، نمی توانی تا شصت و پنج سالگی صبر کنی، گوش کن، مطلبی هست که باید بدانی، اگر همیشه با پیر شدن بجنگی ناخشنودی ات را جاودانه می کنی. زیرا پیرشدن اتفاقی است که به هر صورت می افتد. خیلی ها زندگی شان بی معناست. به نظر نیمه خواب می رسند، حتی وقتی کاری را می کنند که به اعتقادشان مهم است، انگار در خواب و بیداری هستند. به این دلیل است که خواسته اشتباه دارند. برای این که به زندگی خود معنا بدهید، باید دیگران را عاشقانه دوست بدارید، خودتان را وقف دنیای پیرامون تان بکنید، چیزی خلق کنید که به شما معنا و هدف بدهد....

" سه شنبه ها با موری __ میچ آلبوم / مترجم مهدی قراچه داغی نشر البرز "