نوروز خجسته باد

شرقی ام، ایرانی ام، هویت فرهنگی بالنده دارم. قرنهاست مشتاقانه راهی دراز، پرنشیب و فراز، پیموده ام. کوله باری سرشار از گوهرهای فرهنگیِ دلپذیر و خواستنی دارم. باز هم در نوروز کوله بار خویش می گشاییم. پر توان، پر تلاش؛ همه ذرات وجودمان شوق است. باز هم برآنیم تا آیینی کهن از نو برپا کنم. چون طبیعت حیاتی دوباره، تولدی دیگر داریم. خستگی ره، غبار از تن می زداییم؛ شادمانیم. روی به گلاب؛ و خانه و هر آنچه باشد به آب زلال می شوییم. چشم دل بر نعمت های الهی می گشاییم. چون گیاه سر از خاک بر میداریم. نماز می گزاریم. سالهاست در نوروز هر آنچه هست می شوییم. جامه ای ساده می دوزیم. خوراکی مطبوع می پزیم. غبار می زداییم، خانه می آراییم. سفره می چینیم، سبزه می رویانیم. دستانمان از زر خالی است اما از مهر و صفا سرشار است و سالهاست با همین دست ها، آیین دوره باستان نگه داشته ایم.   

قلب ها پرشور می تپند. نفس ها در فضای بهاری، عطرآگین می شوند؛ و چشم ها مشتاقانه به آب و آیینه، شمع و چراغ، خیره می گردند. دست ها پرامید کتاب آسمانی می گشایند و لب ها آرام زمزمه می کنند: .یا مقلب القلوب....

در این سال نو، دلهامان شاد، کشتزارهامان سبز، رودهامان پرآب، باغ هامان پربار و شهرهامان امن و آباد؛ بخت و رویمان سپید، و دین و ایمانمان استوارتر باد.

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نگشت 

دائماً یکسان نباشد حال دوران غم مخور...